Książki na WAKACJE

Gdzie śpiewają raki

              

AUTORKA RECENZJI:  Aleksandra Kapciak

Książka Delii Owens pt. „Gdzie śpiewają raki” dostarczyła mi ogromu emocji - od wzruszenia i smutku po pełne napięcia momenty...

Główna bohaterka – Kya – zostaje odrzucona przez innych już na początku swojego dzieciństwa. Z biegiem lat dziewczyna z bagien zostaje posądzona o morderstwo chłopaka, z którym wcześniej coś ją łączyło. Pełen napięcia proces sądowy, dorastanie głównej bohaterki i wiele innych momentów sprawia, że książka jest niesamowicie wciągająca. 

Autorka książki, Delia Owens, operuje językiem tak cudownie, że każdą scenę jestem w stanie sobie wyobrazić, usłyszeć i poczuć. 

Polecam tę książkę szczególnie wrażliwym osobom. Jestem pewna, że od pierwszych stron zachwycą się historią Kyi.

DO POSŁUCHANIA:

„Carolina" - utwór autorstwa Taylor Swift, który został zainspirowany 

i napisany specjalnie na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu „Gdzie śpiewają raki” („Where the Crawdads Sing”)

Trzy kroki od siebie

AUTORKA RECENZJI: Aleksandra Kapciak

        Książka Trzy kroki od siebie, czyli książka, która przeleżała na mojej półce dwa lata i której nie miałam zamiaru czytać. Gdy wreszcie sięgnęłam po lekturę, nie mogłam się od niej oderwać...

        Opowiada ona o dwójce nastolatków – Stelli i Willu, których łączy choroba, mukowiscydoza. Nie mogą zbliżyć się do siebie bardziej niż na odległość tytułowych trzech kroków. Z czasem ich relacja zamieni się w coś więcej i wtedy będą musieli dokonać wyboru między chorobą, a sobą nawzajem. 

        Podczas czytania wzbierało się we mnie dużo emocji, począwszy od szczęścia, a na smutku skończywszy, przez co bardzo związałam się z bohaterami. 

        Motywem przewodnim książki w dużej mierze jest miłość, ale ujawniają się również wątki przyjaźni i straty. Trzy kroki od siebie to emocjonalna książka, historia trudu walki o własne życie i nastoletniej miłości z przeszkodami.

        Książka wniosła do mojego życia dużo wiedzy na temat samej choroby, uzmysłowiła mi także mój sposób postrzegania swojego życia. Chciałabym móc przeczytać tę książkę znowu po raz pierwszy...

Coś dla fanów Agathy Christie

AUTORKA RECENZJI: Ina Zakrzewska

Narratorem powieści Dom zbrodni jest Charles, który przedstawia nam losy rodziny Leonides żyjącej w Krzywym Dworku, gdzie pośród stert książek i leków czai się morderca. Mimo że książka zaczyna się wyznaniem miłosnym, co może zniechęcić wielu czytelników, na zbrodnię nie trzeba długo czekać

Ofiarą staje się głowa rodziny, Arystedes Leonides. Scotland Yard podejrzewa otrucie, a główną podejrzaną staje się Brenda, młoda wdowa po Arystedesie, która w spadku powinna dostać fortunę, lecz gdy Charles na prośbę swojej wybranki bada tę sprawę, powoli poznaje rodzinę i dochodzi do wniosku, że tak naprawdę to każdy z jej członków byłby w stanie zabić… 

Kto więc to zrobił? Kto jest mordercą? To pytanie zostaje z nami do końca książki, a odpowiedź na nie zdumiewa.

Czytając tę książkę, która niesamowicie wciąga, można poczuć grozę i tajemniczą aurę morderstwa. Moim zdaniem Dom zbrodni jest jednym z najlepszych dzieł Agathy Christie, która sama przyznała, iż pisanie tej książki sprawiło jej wielką przyjemność.

AUTORKA RECENZJI: Zuzanna Bryl

I nie było już nikogo to niesamowita książka autorstwa Agathy Christie. Opowiada historię dziesięciu kompletnie różnych osób. Każda z nich prowadzi zupełnie inne życie i posiada własną historię. W wyniku na pozór zwyczajnych i przypadkowych zdarzeń trafiają na tajemniczą wyspę zwaną Wyspą Żołnierzyków. Tam zaczynają się dziać dziwne i zaskakujące rzeczy - giną ludzie. Początkowo śmierci nie wzbudzają podejrzeń, jednak w końcu przestają wyglądać naturalnie. Okazuje się, że kluczowe znaczenie ma dla nich pewien wierszyk... Każdy z bohaterów będzie musiał zmierzyć się z demonami swojej własnej, niekiedy bardzo trudnej, przeszłości. Co jeśli nie ma dla nich ratunku?  

Książka trzyma w napięciu już od pierwszych rozdziałów, a zakończenie należy do jednych z najmniej oczywistych. I nie było już nikogo to kryminał, jednak nie jest krwawy, więc może się spodobać nawet wrażliwym osobom.

Złodziejka książek

AUTOR RECENZJI: Jędrzej Kopiec

        Złodziejkę książek Markusa Zusaka pochłonąłem zaledwie w kilka wieczorów. To wzruszająca opowieść o miłości do książek tak wielkiej, że nie mając innego wyboru trzeba je kraść, by móc czytać. Dzisiaj w dobie wyraźnego spadku czytelnictwa, które zastąpił internet jest to niezrozumiałe. Tak samo jak niezrozumiałe dla nas mogą się wydawać tamte odległe czasy drugiej wojny światowej, w których toczy się akcja książki. Sam autor wojny nie przeżył, więc tym bardziej zadziwiająco przekonująco oddał okropność tych czasów widzianych oczami nastoletniej, niemieckiej dziewczynki.

        Tytułowa Złodziejka i jej brat zostają oddani przez matkę pod opiekę obcych ludzi z powodu biedy i troski o ich bezpieczeństwo. Jeszcze w czasie podróży do nowego domu w tragicznych okolicznościach dziewczynka kradnie swoją pierwszą książkę. Nie potrafi czytać, ale szybko się uczy dzięki swojemu ukochanemu opiekunowi. Książki stają się lekiem na odwiedzające ją conocne koszmary i sposobem na radzenie sobie w okrutnej rzeczywistości. Pomagają przeżyć, ale też zdobyć przyjaciół i to czasem tam, gdzie wydawałoby się, że nigdy ich nie znajdzie. Zaskakujący jest również sam narrator. Nie zdradzę, kto nim jest. Sami się przekonajcie. Powiem tylko, że moim zdaniem, bywa czasem bardziej ludzki od ludzi...

        Polecam tę książkę. Myślę, że tak jak ja nie będziecie potrafili się od niej oderwać.

* Na blogu znajdziecie również recenzję filmu nakręconego na podstawie książki Markusa Zusaka, którą kilka lat temu napisała gimnazjalistka, KAROLINA ŁUCZAK. 

Link do recenzji filmu:

https://kulturalnie-nakreceni.blogspot.com/2018/06/zodziejka-ksiazek.html

IQBAL - książka, która zapada w pamięć...

AUTORKA RECENZJI: Ina Zakrzewska

       O Iqbalu opowiada nam Fatima, szesnastoletnia wówczas dziewczyna, która kiedyś wraz z nim pracowała jako niewolnica w pakistańskiej tkalni w dywanów. Jest to opowieść bazująca na faktach. Iqbal to chłopak, który jako małe dziecko został sprzedany do niewoli, by spłacić długi rodziny.

Dzieci w podobnych sytuacjach pracowały za dolara dziennie, więc w takim tempie spłacałyby długi rodziców do końca życia. W tkalni dywanów dzieci były przez właściciela głodzone, a za najmniejsze przewinienia zamykane w ciemnym, zimnym kontenerze do połowy zasypanym piaskiem.

Iqbal motywuje dzieci do walki o swoje prawa. Mając zaledwie 11 lat, znalazł siłę, by się zbuntować. Ostatecznie udaje mu się zorganizować ucieczkę dzieci z tkalni, co doprowadza do zamknięcia fabryki. Dołącza do ruchu walczącego z niewolnictwem o nazwie Front Wyzwolenia Pracujących Dzieci.
To on przyczynił się do uwolnienia setek innych małych niewolników, choć przyszło mu za to zapłacić najwyższą cenę. Ginie w zamachu, prawdopodobnie z rąk mafii dywanowej...

Ta książka bardzo mnie wzruszyła i uświadomiła mi problemy dzieci na świecie. Teraz wiem, jakie mam szczęście, że żyję w wolnym kraju, mam rodzinę i mogę chodzić do szkoły...